يكشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۳، ۰۳:۲۷ ب.ظ
بررسی مخابرات به زبان ساده
مُخابـِرات،
انتقال سیگنالها از فواصل به منظور ارتباط است. در زمانهای گذشته، از
سیگنالهای دود، طبل، سمافوریا(مخابره به وسیله پرچم)، هلیوگراف(مخابره به
وسیله نور خورشید) استفاده میشد. در دوران مدرن، مخابرات شامل استفاده از
انتقال دهندههای الکترونیکی مانند تلفن، تلویزیون، رادیو یا کامپیوتر است.
اولین مخترعان در زمینه مخابرات آنتونی میوسی, الکساندر گراهام بل،
گوگلیلمو مارکونی و جان لوجی بیرد هستند. مخابرات بخش مهمی از اقتصاد جهانی
است و سود صنعت مخابرات ۳ درصد محصولات عمده دنیا است...
اجزاء اصلی
سیستمهای
مخابراتی شامل سه جزء اصلی است: یک فرستنده که اطلاعات را گرفته و آن را
به سیگنال تبدیل میکند. یک کانال مخابراتی که سیگنال را حمل میکند، و یک
گیرنده که سیگنال را میگیرد و آن را به اطلاعات قابل استفاده تبدیل
میکند.به طور مثال دکلهای رادیویی در ارسالهای رادیویی یک فرستنده، فضای
آزاد یک کانال مخابراتی و رادیو گیرندهاست. معمولاً سیستمهای مخابراتی دو
طرفه هستند، و یک دستگاه واحد,نقش فرستنده وگیرنده را ایفا
میکند(ترانسسیور). مثلا، تلفن همراه یک دستگاه ترانسسیور است. مخابرات از
طریق خطوط تلفن را ارتباط نقطه به نقطه میگویند, زیرا بین یک فرستنده و یک
گیرندهاست. مخابرات از طریق ارسال رادیویی را ارتباط پخشی مینامند زیرا
بین یک فرستنده قوی وگیرندههای زیادی است
آنالوگ یا دیجیتال
سیگنالها
یا آنالوگ و یا دیجیتال هستند. در سیگنال آنالوگ ,سیگنال به طور پیوسته با
اطلاعات تغییر میکند. اطلاعات در سیگنال دیجیتال به صورت دستهای از
ارزشهای گسسته (مثلاً یک و صفر) کد گذاری میشود. اطلاعات موجود در
سیگنالهای آنالوگ ممکن است هنگام انتقال با نویز مخلوط شوند. در حالی که،
اگر نویز از حد آستانه بالاتر رود، اطلاعات موجود در سیگنالهای دیجیتال
سالم باقی میماند. این نویزهای مقاومتی نشان دهنده مزیت کلیدی سیگنالهای
دیجیتال نسبت به آنالوگ میباشد.
بزودی منتظر ادامه این مطلب بصورت مفصل باشید...